Max Cerfontaine – Gesneuveld als Duitse soldaat tijdens de Tweede Wereldoorlog. 

Max Cerfontaine als Verkenner

Max Cerfontaine was vanaf de oprichting lid van de St. Paulusgroep (verkenners) in Deurne.

Max was de oudste zoon uit het (tweede) huwelijk van Heinrich Cerfontaine met Christina Adriana van Hout (1892-1938). Zijn vader was beeldenmaker en eigenaar van een van de beeldenfabriekjes die Deurne toen rijk was. Hij woonde aan de Stationslaan 17 en doorliep de lagere jongensschool aan de Visser en ging vervolgens naar de Sint-Henricus jongens Ulo.

Door zijn Duitse nationaliteit werd hij kort voor zijn 18e levensjaar voor de Duitse dienstplicht opgeroepen. Hij sneuvelde zeer waarschijnlijk in de Tweede Wereldoorlog.
Max Cerfontaine wordt, op 11 december 1942 ingedeeld bij het Kradschutzen-Ausbildungs-Bataillon 6 (een met motorfietsen uitgeruste opleidingseenheid) met als standplaats Wesel. Op 11 juli 1943 werd hij overgeplaatst naar de Lehrgangs-Kompanie Feld-Ersatz-Bataillon 92, hier genoot hij een een korte aanvullende opleiding waarna hij op 24 juli 1943 werd overgeplaatst naar de 4. Kompanie Panzer-Aufklarungs-Abteilung 20 (deze eenheid werd voornamelijk ingezet voor gepantserde verkenning). Als “Gefreiter” bij de 4e Kompanie Panzer-Aufklärungs-Abteilung 20, wordt hij sinds 27 juli 1943 in Vetrovskyi (Rusland) vermist. Op 5 juli 1963 werd hij, door besluit van het Ambtsgericht Horb (Az:84/63), officieel dood verklaard. De overlijdensverklaring draagt de datum 31 december 1945, de gebruikelijke datum voor in de oorlog overleden Duitsers van wie de sterfdatum niet met zekerheid bekend is.

Volgens een verklaring van zijn jongere zus Maria Jacoba Theresia (Ria) Cerfontaine vertrok Max plotseling eind 1942 vanaf station Deurne naar Duitsland. De familie heeft daarna nooit meer iets van hem vernomen.

Bron: DeurneWiki